Yiu 有

สุภาษิตจีนว่าไว้ ระยะทางหมื่นลี้เริ่มจากก้าวแรก

เป็นความจริงครับถ้าไม่เริ่มเดินแม้สักก้าว ระยะทางไม่ต้องหมื่นลี้ แค่เกินกว่าเอื้อมเราก็ไม่อาจบรรลุถึงได้ ถ้าเราได้ขยับเดินแม้ไม่ได้ไกลนับหมื่นลี้อย่างน้อยที่สุดเราก็ยังได้ก้าวหลายก้าว แม้ไม่ถึงเป้าหมาย แต่มันก็ใกล้ขึ้นครับ(แต่ถ้าเดินหลงทิศก็อาจจะไกลกว่าเดิมน่ะครับ เหอๆ) หลายครั้งครับความคิดบรรเจิดเลิศหรู แต่มันก็หยุดอยู่แค่นั้น ยังไม่ทันขยับเราก็ถอดใจซะงั้น บางครั้งหนทางข้างหน้ามันมองไม่เห็น แต่เราชอบจินตนาการณ์ไปครับว่าหนทางมันขรุขระน่ากลัว เราตัดไม้ข่มนามตัวเอง เราป๊อดเอง

ผมก็เป็นครับผมมักวิตกทุกครั้งที่จะเริ่มทำอะไร แล้วก็มักหยุดกลางคันมันเรื่อยไปครับ ที่บ้านใครๆก็ว่า จับจด หยิบหย่ง ขอทุกคนอย่าเป็นอย่างผมนะครับ ให้สำเร็จเสร็จดั่งหวังที่ตั้งใจกันทุกคนนะครับ

วันแรกของต้นกล้าอาชีพ ที่อาจารย์ให้มาแนะนำตัวเรื่องความฝันความหวัง ความภาคภูมิใจ มานั่งคิดๆดู ตอนที่จบได้ แม้ว่าผมจะไม่ค่อยรู้สึกว่าดีใจอะไรมากนัก แต่อย่างน้อยก่อนหน้านี้ที่ผมมองภาพตัวเองเป็นลบอย่างมากที่เห็นคนนู้นคนนั้นเรียนจบ รับปริญญากัน แต่ตอนนั้นผมไม่จบ ผมไม่อยากเจอใร ไม่อยากพูดกับใครเพราะว่ากลัวคนถามคำถามว่า จบยัง จบที่ไหน เรียนอะไร อย่างน้อยเมื่อความรู้สึกของชีวิตที่อยู่ในสถานะเลวร้ายเปลี่ยนกับมาเป็นระดับปกติ สิ่งนั้นมันเปลี่ยนชีวิตเราให้ดีขึ้นถ้าไม่นับเป็นความสำเร็จเสี้ยวเล็กๆก็กระไรอยู่จริงไหมครับ

ดูการ์ตูนเรื่องมู่หลันของดิสนี่ย์ ผมชอบคำพูดของฮ่องเต้มากเลยพูดแต่ละครั้งมันโดนมาก แบบว่าฮ่องเต้พูดแต่ละครั้งนี่เลย ผู้นำที่ปราดเปรื่อง ตอนก่อนจบที่ฮ่องเต้พูดกับพระเอกนายกองชาง ว่า "บุปผาที่เบ่งบานในยามยากคือดอกไม้งามเหนือมวลดอกไม้ไม้ใด" ของบางสิ่งบางอย่างแม้จะดูเล็กน้อย แต่มันจะยิ่งใหญ่เมื่อเราได้มันมายามที่เราต้องการมันอย่างที่สุด ดอกไม้ในโลกสวยๆเยอะแยะมากมาย ฤดูใบไม้ผลิดอกไม้สวยๆก็ผลิบานเต็มไปหมด ถึงเราพบเห็นดอกไม้สวยสดงดงามมันก็ดาดดื่นมีทั่วๆไป ในฤดูหนาวที่โหดร้ายมีเพียงดอกบ๊วยเบ่งบาน แม้จะงดงามไม่เทียบโบตั๋นในฤดูใบไม้ผลิ แต่มันก็นับเป็นยอดบุปผายามหนาวเพียงบุปผาเดียว คิดๆดูแล้วผมจบมาด้วยเกรดห่วยๆก็เหมือนผมเก็บได้ดอกกระบองเพชรที่มีแค่ดอกเดียวในทะเลทรายอันแห้งแล้งกว้างใหญ่แม้มันจะบิดเบี้ยว สีไม่สดสวย แต่มันก็คือดอกไม้ดอกเดียวที่ผมเจอ และมันก็คงเป็นดอกไม้ที่งามที่สุดในตอนนั้นแล้วแหล่ะ เพราะถ้าผมอยู่มีบุปผชาตินานาพันธุ์ที่แข่งกันชูดอก ถึงมีคนให้ดอกไม้ที่สวยมากๆแก่ผมดอกหนึ่งถึงจะสวยมากจริงๆ แต่เพราะผมมีมากแล้วมันจะมีค่าสักแค่ไหนเชียว

พูดถึงดอกไม้ก็เลยนึงถึงเพลงญี่ปุ่นเพลงหนึ่ง Sekai ni hitotsu dake no hana เนื้อเพลงก็บอกทำนองว่าในโลกนี้มีมวลบุปผชาติมากมาย เราอย่าไปคิดว่าเราเป็นดอกไม้ที่ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร อย่าไปคิดเลยว่าเราจะต้องเป็นดอกไม้ที่งามอันดับหนึ่ง ถึงเราเป็นดอกไม้บ้านๆ เราก็มีอยู่แค่ดอกเดียวในโลก นั่นแหล่ะสำคัญ